11
hier binnen te blijven. Kijk, dit zijn de balen voor Klaas van der
Kooij. En er onderweg niet mee gaan voetballen.’
De jongens slepenelk eenbaal kruidende schuur uit. De pakken
zijn niet zwaar, maar wel lastig groot. Gelukkig is Biem zo slim
geweest zijn fietsmee tenemen. Dat scheelt heel wat zweetdrup-
peltjes, maar ze moeten wel naar het dorp lopen. Fietsen lukt
niet, want de pakken liggen tot ver over het stuur.
Nou ja, door deze klus hoeft die gebroken ruit tenminste niet
betaald teworden. Dat ismaar goedook, want hunmoeder heeft
al moeite genoeg om de eindjes aan elkaar te knopen.
Ongeveer een half uur later leveren de jongens de balen met
kruiden af bij oom Klaas. Hij is geen echte oom, maar omdat ze
vaak bij hem thuis komen, zijn ze hem zo gaan noemen.
‘
Ik hoor dat jullie vakantie net begonnen is,’ merkt oom Klaas
op, als hij de balen in het schuurtje heeft gezet.
‘
Het is vandaag de eerste dag,’ bevestigt Biem.
‘
Dan hebben jullie dus wel tijd om me nóg ergens mee te hel-
pen?’
Als de jongens oom Klaas verschrikt aanstaren, vervolgt hij: ‘Ja,
’
t was een groot raam, en dat is niet in één keer betaald, hoor.’
‘
Wat moeten we dan nog meer doen?’ vraagt Dikkie.
‘
De kruiden afleveren bij De Regt in Den Helder, want daar
moeten ze naar toe.’
‘
Maar... maar moeten we dan met de boot? Met de Marsdiep, of
deWagenmaker?’ vraagt Biem aarzelend.
‘
Nee, jullie gaan gewoon met mij mee, met de Texelstroom, en
dan brengen we samen de spullen naar De Regt.’
‘
De Regt zit vlak bij onze opa en oma,’ zegt Dikkie. ‘Kunnen we
dan niet blijven logeren?’
‘
Nou, je bent me al weer een stap voor. Dat wilde ik net voor-
stellen. Jullie blijven bij je opa en oma tot wij vrijdag terug zijn
met de boot.’
